Rozdział 6 ~ Tajemniczy chłopak

The Beginning

Nadszedł poniedziałek, szybciej niż się spodziewaliśmy. Byłam już wcześnie gotowa. Maria chciała dłużej pospać, więc sama zjadłam śniadanie. Potem przetrwałam wszystkie lekcje i nareszcie nadszedł już czas wolny, mimo iż tydzień się dopiero zaczął. Smętnie szłam po korytarzu z książkami wpatrując się w podłogę. Nagle w kogoś wpadłam. Poleciałam lekko do tyłu, jednak nie upadłam. W ostatniej chwili przytrzymałam się ściany. Moje książki i zeszyty spadły na ziemię, rozsypując się po korytarzu. Schyliłam się po nie, wyciągnęłam rękę, a wtedy zobaczyłam, że ktoś również wyciągnął dłoń, aby mi podać moje podręczniki. Wtedy spojrzeliśmy sobie w oczy.
- Przepraszam, nie chciałem na ciebie wpaść... - powiedział chłopak, drapiąc się w tył głowy.
- Nie szkodzi. - uśmiechnęłam się szeroko i podniosłam książki.
Kiedy już staliśmy, popatrzyłam się na niego i dostrzegłam, że ktoś za nim stoi.
- Kyouske, musimy się pospieszyć! - powiedział, lekko zirytowany, jednak jego oczy okazywały nieziemski spokój.
Tą osobą był nie kto inny niż Haru - chłopak, o którym nie mogłam zapomnieć.
Nie zrobił nic specjalnego, a jednak przykuł moją uwagę.
- Oh, Haru, jak zwykle, nawet poflirtować mi nie pozwolisz, pfff... - westchnął chłopak o kruczoczarnych włosach, oraz o już mi wiadomym imieniu - Kyouske.
- Tak, a tobie tylko głupoty w głowie. Choć już. - uśmiechnął się. Pierwszy raz zobaczyłam, jak się uśmiecha. Wyglądał naprawdę bosko.
Zobaczyłam nawet aurę spokoju otaczającą go. Chyba znowu za bardzo mu się przyglądałam, bo wydawał się lekko speszony.
- Ah, przepraszam! - krzyknęłam, ukłaniając się. - Będę się już zbierać!
- O, już? No to do zobaczenia~! - powiedział jakby zbyt sympatycznie Kyouske.
- Papa. Mayu. - powiedział spokojnie Haru, uśmiechając się lekko.
Zauroczył mnie. Ta aura dookoła niego była taka... ogarnięta. Totalne przeciwieństwo mnie. Nienawidzę chłopaków, którym tylko flirt w głowie i do każdej by zarywali. Kyouske wydawał się być miły, ale to totalnie nie mój typ. Haru był moim przeciwieństwem, i to właśnie mnie w nim tak bardzo przyciągało...
To ogarnięte przeciwieństwo...
Ogarnęłam moje myśli i wróciłam do pokoju, po czym padłam na łóżko. Znowu o nim myślałam. Czułam, że wkopałam się w coś poważnego. Bałam się, a zarazem cieszyłam. To uczucie było takie dziwne...
Przyjemne, a zarazem bolało.

~

Czy ten rozdział wydaje wam się dłuższy? Mam nadzieję, że tak, ponieważ został stworzony z dwóch rozdziałów! :D
No, wystąpiła nareszcie nowa postać: Kyouske. On chyba będzie najbardziej chilloutowy, ale to się jeszcze okaże~
Tak więc notka powinna się pojawić w najbliższym czasie (tak, mam już ją napisaną, weny dużo :D gorzej będzie jak się skończy, co wtedy? ;-;)

~Er-chan ♥