Rozdział 3 ~ Wypad

ストロベリー・パニック! OST

Wreszcie wybiła 10 i mogliśmy wyruszyć. Spod szkoły odjechał nie mały autobus - dużo ludzi chciało wyjść na miasto. Poznawałam niektóre twarze, jednak imion nie mogłam sobie przypomnieć. Nie jechaliśmy dłużej niż pół godziny. Autokar zatrzymał się na małym placyku z pomnikiem. To było miejsce naszego zebrania za punktualnie 5 godzin. Ucieszyłam się, że wreszcie czas wolny od szkoły.
Razem z Marią pobiegłyśmy obczaić tutejsze sklepy z ubraniami i innymi pierdołami. Chodziłyśmy od sklepu do sklepu, oglądając każde ubranie dokładnie. Niektóre ciuchy mi pasowały, jednak nic nie kupiłam. Dużo się śmiałyśmy i rozmawiałyśmy. To był nasz pierwszy wspólny wypad. Było naprawdę super, tyle że stanowczo za szybko się skończył. O 15 już wszyscy stali pod pomnikiem. Nikt się nie spóźnił, jak na dobrą szkołę przystało. Kilka minut później wszyscy już wsiedli do autobusu. Dojechaliśmy szybciutko pod budynek szkoły, gdzie zostaliśmy wysadzeni. Powolutku szłam w stronę szkoły. Maria poszła przodem, twierdząc, że musi koniecznie iść do łazienki. Ja sobie spokojnie szłam ku wejściu, kiedy nagle usłyszałam moje imię wypowiedziane z wielkim zdziwieniem.
*
- Mayu?! - ktoś zawołał.
Odwróciłam się. Za mną stał wysoki chłopak z blond czupryną.
Wyglądał jakoś znajomo, a jednak nie mogłam go skojarzyć.
- Mayu, to naprawdę ty? - blond-włosy mówił z niedowierzaniem.
- Yy... Tak, Mayu, a ty...?
Chłopak się jeszcze bardziej zdziwił. Źrenice mu się rozszerzyły. Złapał mnie za ramiona i patrzyliśmy sobie prosto w oczy.
- Kaito! Pamiętasz mnie?
Kaito...
Coś mi to mówiło. Również jego twarz wydawała się taka znajoma... Wydawało mi się, że go znam i to dobrze, ale nie mogłam za nic w świecie sobie przypomnieć.
Stałam przed nim, patrząc mu się prosto w lśniące oczy. Wtedy zobaczyłam ten bystry błysk w jego oku...
Wtedy...

~

Tak, tu jest właśnie najlepszy moment na skończenie rozdziału ^^
Nie mam raczej nic do powiedzenia, więc po prostu oczekujcie notki, która za niedługo się pojawi~!

~Er-chan